L'aquilun

                                                                   

Un di ò vistu vulaa un aquilun

vistu pasaa un fioeu sciur che so Pà al ghea un birucin

cun un omm cal purtea 'na roba strana

fai da carta rusa e verda

lunga pusé d'una bicicleta e larga mé 'n ombrela

ga somm andrà adree mi e 'l Bigela

finii la stra asfaltaa sin fermaa

e l'omm 'l guardea 'n dua tirea ul ventu dai foeui dul Saras

e 'l fea segn cui brasc in dua ìl duea cur

'l fiooeu la ciapà in man un fil e la cuminciaa a cur 'n su 'l praa

l'omm la sulevaa ul robu russ e verdu e 'l se mitù a vulaa

ul fioeu 'l se fermaa in mesu al praa

cul fil in man e l aquilun 'l se valsea

e 'n dea sempar pusé voltu

e 'l vulea vulea cuntra ventu

mai hu vistu vulà sensa Al

sensa mutur sensa elica sensa trucu